Rechtbank Noord-Nederland, 11-05-2016, ECLI:NL:RBNNE:2016:5835, 4953260

Op 4 december 2015 heeft op de vestiging van JVH te Heerenveen een interne audit plaatsgevonden. Op het daarvan opgestelde rapportageformulier van 4 december 2015 is onder punt 6 als verbeterpunt opgenomen dat in Boekingen REAC in de periode sept-okt-nov geen sprake is van boekingen van gevonden geld. Onder oorzaakanalyse is aangegeven dat uit interview is gebleken dat gevonden gelden zonder verdere registratie in de kassa gaan. Onder oplossing is aangegeven dat gevonden geld moet worden geboekt conform Boekingen REAC.

Het rapportageformulier is aan [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] op 7 december 2015 toegezonden. Op 10 december 2015 heeft [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] zijn visie gegeven op de daarin geconstateerde verbeterpunten onder het kopje "Oplossing per". Terzake verbeterpunt 6 heeft hij aangegeven dat het "onder aandacht is gebracht".

Op 7 en 8 februari 2016 hebben mystery guests op de vestiging van JVH te Heerenveen gevonden geld aan [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] aangeboden, telkens in de vorm van een muntstuk van € 2,--. Van beide incidenten zijn camerabeelden gemaakt.

Op 7 en 8 februari 2016 zijn in Heerenveen geen registraties gedaan van gevonden geld in Boekingen REAC. Ook is er geen kascorrectie ingevoerd.

Op 16 februari 2016 heeft een gesprek plaatsgevonden tussen [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] , [A] , regiomanager bij JVH, en [B] , HR Officer bij JVH. In dit gesprek is [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] geconfronteerd met het feit hij tijdens zijn dienst op 7 en 8 februari 2016 twee keer een muntstuk van € 2,-- heeft gevonden, deze niet conform de voorgeschreven procedure heeft geboekt in Boekingen REAC en evenmin in de kassa heeft gestopt, maar in zijn zak heeft gestoken. Aan het einde van het gesprek is [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] te verstaan gegeven dat hij werd geschorst.

Bij brief van 17 februari 2016 is [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] op staande voet ontslagen. In de brief is daarvoor als reden gegeven dat [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] tijdens het gesprek op 16 februari 2016 heeft erkend dat hij het op 7 en 8 februari 2016 gevonden geld in zijn zak heeft gestoken en heeft aangegeven dat hij dit altijd doet als hij geld vindt. Bovendien heeft [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] tijdens het gesprek een muntstuk van € 2,-- uit zijn broekzak gehaald en aangegeven dat hij dat eerder die dag had gevonden, vervolgens in zijn broekzak had gestoken en met dat muntstuk uit de vestiging is geweest. JVH heeft te kennen gegeven dat zij op grond hiervan tot geen andere conclusie kan komen dan dat [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] zich doelbewust en zonder toestemming geld toe-eigent, terwijl hij als casinomanager een voorbeeldfunctie heeft, op de hoogte is van de gang van zaken binnen het casino, de Algemene Bedrijfsbepalingen en de voorgeschreven procedures. Gelet daarop kan volgens JVH van haar in redelijkheid niet gevraagd worden de arbeidsovereenkomst met [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] voort te zetten.

De gemachtigde van [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] heeft bij brief van 23 februari 2016 aangegeven dat [verzoeker en verweerder in tegenverzoek] zich niet kan verenigen met het ontslag op staande voet.

Bij brief van 4 maart 2016 heeft JVH meegedeeld dat zij vasthoudt aan het gegeven ontslag op staande voet.