Rechtbank Noord-Holland, 29-06-2017, ECLI:NL:RBNHO:2017:5520, 16/4464

1. Eiser betoogt dat hij in de veronderstelling verkeerde dat toen hij zijn studiefinanciering heeft stopgezet, hiermee eveneens zijn studentenreisproduct was stop gezet. Eiser ontving meerdere schriftelijke betalingsherinneringen. Op die herinneringen stond dat het ging om “te laat stopzetten van het studentenreisproduct”. Door die zinssnede dacht eiser dat het wel was stopgezet, maar te laat. De gehele periode dat eiser ten onrechte reisrecht was toegekend, heeft hij geen enkele keer daarvan gebruik gemaakt. Eiser heeft PDD-NOS, waardoor hij beperkt wordt in zijn functioneren. Zo kan hij moeilijk administratieve werkzaamheden verrichten en gaat communicatie hem eveneens moeilijk af. Eiser stelt dat door de PDD-NOS hem de OV-schuld niet toegerekend kan worden.

2. Verweerder betoogt dat het niet tijdig stopzetten van het studentenreisproduct eiser wel moet worden toegerekend. Het wel of niet gebruiken van het studentenreisproduct speelt geen rol bij de OV-schuld. Verweerder stelt dat hij niet alleen betalingsverzoeken heeft gestuurd, maar ook de daaraan ten grondslag liggende besluiten. Voorts is eiser, gelet op de door eiser overgelegde brief van de psychiater waarin de diagnose PDD-NOS wordt gesteld, al vanaf 2005 bekend met deze aandoening. Hierdoor had eiser, dan wel de ouders van eiser, maatregelen moeten treffen om problemen te voorkomen. Nu deze maatregelen niet zijn getroffen, dienen de gevolgen voor rekening en risico van eiser te blijven.

3. Tegen de primaire besluiten 1 tot en met 9 heeft eiser niet binnen de termijn van zes weken bezwaar gemaakt. De rechtbank is van oordeel dat eiser geen geslaagd beroep kan doen op een verschoonbare termijnoverschrijding voor het maken van bezwaar tegen deze primaire besluiten. Niet aannemelijk is geworden dat eiser niet in staat was tijdig bezwaar te maken. Uit de overgelegde verklaring van eiser, waarin de diagnose PDD-NOS is gesteld, blijkt dat niet. In het bestreden besluit heeft verweerder het bezwaar van eiser voor zover dat is gericht tegen de primaire besluiten 1 tot en met 9 terecht niet-ontvankelijk verklaard.

4. Vervolgens dient de rechtbank het gedeelte van het bestreden besluit te beoordelen, voor zover dat is gericht op het bezwaar tegen het primaire besluit 10. De rechtbank is van oordeel dat niet aannemelijk is geworden dat het niet tijdig beëindigen van het reisrecht eiser niet kan worden toegerekend. In de brief van 3 oktober 2015 waarbij de studiefinanciering werd beëindigd, is vermeld dat het studentenreisproduct apart moest worden stopgezet bij een ophaalautomaat. Ook op de website van verweerder was dat te lezen. Omdat eiser dat niet had gedaan, heeft hij niet mogen denken dat het studentenreisproduct wel was stopgezet. Dat eiser niet van het studentenreisproduct gebruik heeft gemaakt, maakt niet dat de OV-schuld hem niet toegerekend kan worden. Uit de diagnose PDD-NOS en de door eiser overgelegde verklaring kan de rechtbank niet afleiden dat eiser niet in staat was het studentenreisproduct stop te zetten. Het is immers ook gelukt het er op te zetten. Voorts is er over een lange periode berichtgeving van verweerder geweest, dat het studentenreisproduct niet was stopgezet. Eiser heeft er zelf voor gekozen niet op deze berichten te reageren. Hierdoor is het niet tijdig beëindigen van het reisrecht aan eiser toerekenbaar. Verweerder heeft op goede gronden een OV-schuld vastgesteld. Het beroep is daarom ongegrond.

5. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.