Rechtbank Den Haag, 13-07-2017, ECLI:NL:RBDHA:2017:7623, C/09/523991 / KG ZA 16/1556

Bij arrest van 15 april 2011, hierna ‘het arrest’, is [eiser] door het Gerechtshof Den Haag (hierna ‘het Hof’) veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van vijftien jaar wegens de moord op Victor ’t Hooft, hierna ‘het slachtoffer’, op 7 november 2007 en het voorhanden hebben van een vuurwapen. Voorts is [eiser] veroordeeld tot vergoeding van de schade van benadeelde partij [benadeelde] (hierna ‘ [benadeelde] ’), de echtgenote van het slachtoffer. Van voormelde feiten is [eiser] eerder bij vonnis van de rechtbank Den Haag van 3 april 2009 vrijgesproken.

In het arrest heeft het Hof een vijftal bewijsmiddelen gehanteerd, te weten ‘De dood van Victor ’t Hooft en het getuigenis van zijn echtgenote [benadeelde] ’, ‘Het sectierapport en het aantreffen van kogels’, ‘Inbeslagname van een wapen, een demper, een patroonhouder en munitie’, ‘De conclusies van het onderzoek naar DNA-sporen’ en ‘Lengte van de verdachte’.

Het door [eiser] tegen het arrest van het Hof ingediende cassatieberoep is op 17 april 2012 door de Hoge Raad afgewezen. Een tegen de veroordeling gerichte klacht bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) is op 13 december 2012 niet-ontvankelijk verklaard.

In 2013 is de zaak van [eiser] aangemeld bij het ‘Knoops’ Innocence Project’, de herzieningspraktijk van Knoops’ Advocaten te Amsterdam.

In een brief aan de Officier van Justitie van het Arrondissementsparket te ’s-Gravenhage (hierna ‘het OM’) heeft dr. [A], verbonden aan het NFI, hierna ‘[A]’, meegedeeld dat aanvullend DNA-onderzoek nodig is om de bewijswaarde van de match tussen het op het pistool aangetroffen DNA en het DNA-profiel van [eiser] te kunnen bepalen.

Ing. [B], hierna ‘[B]’, als forensisch onderzoeker verbonden aan ‘Independent Forensic Services’ (IFS) heeft een contra-expertise uitgevoerd met betrekking tot DNA dat is aangetroffen op de in beslag genomen jas van het slachtoffer, het pistool en de munitie. In zijn rapport van 12 maart 2009 heeft hij (samengevat) opgenomen dat met betrekking tot de bemonstering van de jas en een aantal patronen een mengprofiel kan zijn ontstaan door een mengsel van celmateriaal van het slachtoffer en van [eiser] , maar dat niet uitgesloten is dat een zeer geringe hoeveelheid celmateriaal van een onbekende persoon in de bemonstering aanwezig is geweest. Met betrekking tot (vrijwel) alle onderzochte voorwerpen luidt de conclusie van [B] dat ook kenmerken zijn verkregen die niet passen bij het DNA-profiel van [eiser] .

In een rapport van 17 september 2014 heeft [B] (samengevat) verklaard dat IFS bij het eerder uitgevoerde onderzoek geen onderzoek heeft kunnen verrichten aan de stukken van overtuiging, maar alleen aan de door het NFI en FLDO vervaardigde DNA-extracten. Voorts beschrijft [B] de mogelijkheden voor nader DNA-onderzoek met betrekking tot de stukken van overtuiging die eerder op aanwezigheid van DNA zijn onderzocht.

In de periode van 8 juli 2014 tot en met 21 december 2016 hebben [eiser] /Knoops’ advocaten en het OM uitvoerig met elkaar gecorrespondeerd over de afgifte van een aantal stukken (van overtuiging) uit de strafzaak van [eiser] om een contra-expertise ten behoeve van een herzieningsprocedure uit te laten voeren, waaronder de stukken waarvan ook in deze procedure afgifte wordt gevorderd.

Op 9 december 2015 zijn de gevraagde digitale foto’s en de panoramascan van de plaats delict door middel van een bruikleenovereenkomst door het OM aan Knoops’ advocaten verstrekt.

Bij brief van 9 augustus 2016 heeft het OM (samengevat) aan Knoops’ advocaten meegedeeld dat de jas van het slachtoffer, in tegenstelling tot wat eerder was meegedeeld, bewaard is gebleven, dat het vuurwapen op 7 juni 2012 is vernietigd en dat ook de digitale gegevensdragers en de gegevensdragers met de beelden van de beveiligingscamera van het Texaco-tankstation zijn vernietigd.

Bij brief van 29 september 2016 heeft het OM (samengevat) aan Knoops’ advocaten meegedeeld dat de jas van het slachtoffer in veilige bewaring blijft, dat de DVD met digitale foto’s van de plaats delict en de panoramascan reeds is verstrekt en dat zich in het dossier geen andere stukken meer bevinden. Bij brief van 8 december 2016 heeft het OM daaraan toegevoegd dat met betrekking tot de jas van het slachtoffer reeds een contra-expertise is uitgevoerd en dat de jas geen deel uitmaakt van het strafdossier.

Naar aanleiding van een herhaald verzoek om verstrekking van de jas van het slachtoffer en de ruwe DNA-files zoals die zijn opgeslagen bij het NFI, heeft het OM op 21 december 2016 schriftelijk aan Knoops’ advocaten meegedeeld dat de aanvullende motivering van het verzoek geen aanleiding geeft om het eerder ingenomen standpunt te wijzigen, nu niet duidelijk blijkt hoe de voorgestelde onderzoeken zouden kunnen leiden tot een 'novum‘ in de zaak.

Bij brief van 24 maart 2017 heeft de advocaat van de Staat aan Knoops’ advocaten meegedeeld dat de Staat in de in de brief van 15 maart 2017 gegeven toelichting geen aanleiding ziet om tot afgifte van de gevraagde stukken (van overtuiging) over te gaan. Deze toelichting geeft volgens de Staat geen, althans onvoldoende, zicht op nieuwe onderzoeksresultaten en maakt niet duidelijk hoe reeds in de strafzaak verkregen resultaten door het onderzoek van [C] op losse schroeven komen te staan en aanleiding geven tot herziening van de onherroepelijke veroordeling van [eiser] .