Rechtbank Den Haag, 20-06-2017, ECLI:NL:RBDHA:2017:7160, NL17.2594

Het is aan eiser om aannemelijk te maken dat [A] zijn zus is. Hij heeft geen documenten overgelegd waaruit de gestelde familieband blijkt. Ook met zijn verklaringen heeft eiser niet aannemelijk gemaakt dat [A] zijn zus is, nu die verklaringen niet overeenkomen met informatie uit openbare bronnen. Verweerder heeft daarbij terecht gewezen op artikelen waarin [A] echtgenoot [D] wordt genoemd, terwijl eiser hem [D] noemt. In een artikel wordt [A] , [A] ( [C] ) genoemd. Volgens een ander artikel heet de zus van [A] , die eiser in het eerste gehoor niet als zijn zus heeft genoemd, [E] . Verweerder heeft zich op het standpunt kunnen stellen dat hieruit afgeleid kan worden dat de meisjesnaam van [A] , [A] is. Ook heeft eiser verklaard dat de oudste zoon van [A] [naam] heet, terwijl uit openbare bronnen blijkt dat hij [naam] heet. Gelet op de informatie uit openbare bronnen heeft eiser niet aannemelijk gemaakt dat [A] zijn zus is. De rechtbank ziet geen aanleiding voor het oordeel dat verweerder geen gebruik heeft mogen maken van de nieuwsberichten, omdat dit geen objectiveerbare bronnen zouden zijn. De rechtbank acht niet aannemelijk dat in meerdere artikelen onjuiste persoonsgegevens van [A] zouden staan vermeld. Verweerder heeft derhalve niet ten onrechte ongeloofwaardig geacht dat [A] de zus van eiser is.

Eiser heeft met de door hem overgelegde stukken voorts niet aannemelijk gemaakt dat [A] zou zijn vermoord. Verweerder heeft zich niet ten onrechte op het standpunt gesteld dat eiser niet aannemelijk heeft gemaakt dat er opzet in het spel was. Volgens één van de door eiser overgelegde artikelen heeft de echtgenoot van [A] verklaard dat zij zich al gedurende drie maanden niet goed voelde en dat ze een speciale behandeling onderging. Zij is vervolgens overleden ten gevolge van ernstige ademhalingsproblemen. Verweerder heeft zich niet ten onrechte op het standpunt gesteld dat eiser niet aannemelijk heeft gemaakt dat de echtgenoot van [A] dit op last van de veiligheidsdiensten heeft moeten verklaren. Ook in een ander artikel waarin de doodsoorzaak wordt vermeld, wordt niet gesproken over moord. Voor zover eiser heeft gewezen op de andere door hem overgelegde artikelen waarin staat dat [A] door [B] behekst zou zijn, heeft verweerder zich terecht op het standpunt gesteld dat die beschuldigingen in de artikelen niet nader zijn onderbouwd en enkel zijn gebaseerd op vermoedens. Dat andere aspecten in die artikelen wel gebruikt kunnen worden ter onderbouwing van andere elementen doet daar niet aan af. Ook uit de door eiser overgelegde brief van Vluchtelingenwerk blijkt niet dat [A] zou zijn vermoord, nu die brief algemeen van aard is. Voor zover eiser heeft verklaard dat [A] in het ziekenhuis werd bewaakt door de veiligheidsdiensten en dat haar echtgenoot en broer niet bij haar mochten komen, heeft verweerder zich niet ten onrechte op het standpunt gesteld dat eiser niet aannemelijk heeft gemaakt dat dit mensen van de veiligheidsdienst waren. Verweerder heeft daartoe terecht overwogen dat het niet aan de IND is om te stellen hoe de veiligheidsdiensten zich zouden moeten legitimeren en dat bij het beoordelen van de geloofwaardigheid wordt gekeken of de verklaringen van eiser voldoende betrouwbaar en specifiek zijn. Verweerder heeft zich niet ten onrechte op het standpunt gesteld dat dit niet het geval is, nu de verklaringen van eiser alleen in algemene bewoordingen en ongefundeerde vermoedens uit derde hand zijn. Verweerder heeft derhalve niet ten onrechte ongeloofwaardig geacht dat [A] is vermoord. In het verlengde daarvan heeft verweerder eveneens niet ten onrechte ongeloofwaardig geacht dat de broer van eiser en de echtgenoot van [A] zijn mishandeld en ondervraagd door de autoriteiten, als gevolg van hun vermoedens over de doodsoorzaak van [A] .

Verweerder heeft zich niet ten onrechte op het standpunt gesteld dat eiser niet helder en eenduidig heeft verklaard over zijn lidmaatschap bij de partij. Zo heeft eiser zowel verklaard dat hij lid was van de partij, maar ook dat hij niet volwaardig lid was van de partij. Verweerder heeft zijn lidmaatschap derhalve niet ten onrechte ongeloofwaardig geacht. Voorts heeft verweerder zich niet ten onrechte op het standpunt gesteld dat het bevreemdend is dat eiser betrokken zou zijn bij de campagne, terwijl hij geen lid was van de partij. Voorzover eiser in beroep een beschrijving heeft gegeven van een werkweek voor [A] , overweegt de rechtbank dat deze beschrijving een eigen verklaring betreft en dat niet valt in te zien waarom eiser hierover tijdens zijn nader gehoor niet meer inzicht over heeft kunnen geven. Verweerder heeft dan ook niet ten onrechte ongeloofwaardig geacht dat eiser werkzaamheden voor [A] heeft verricht en dat hij als gevolg daarvan in een negatief daglicht staat bij de autoriteiten in Zimbabwe.

5. Voorts wordt eiser niet gevolgd in zijn betoog dat verweerder ten onrechte de aanvraag als kennelijk ongegrond heeft verklaard. Eiser is op grond van een verblijfsvergunning regulier voor studie Nederland binnengekomen. In maart 2015 is hij met zijn studie gestopt, waarna zijn verblijfsvergunning is ingetrokken. In juli 2015 heeft verweerder eiser te kennen gegeven dat hij niet langer rechtmatig in Nederland verblijft. Eiser heeft echter tot 1 december 2015 gewacht met het aanvragen van asiel. De enkele niet onderbouwde stelling van eiser dat hij in de war was en niet wist wat hij moest doen, heeft verweerder in redelijkheid niet als gegronde reden aangemerkt op grond waarvan eiser niet kan worden aangerekend dat hij zich niet zo snel mogelijk bij de IND heeft gemeld.

6. Het beroep is ongegrond.

7. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.