Gerecht in eerste aanleg van Curaçao, 06-06-2017, ECLI:NL:OGEAC:2017:79, BBZ nrs. CUR201600653 tot en met CUR201600656 en CUR201600730 tot en met CUR201600734

Ingevolge artikel 29, lid 1 van de Algemene Landsverordening Landsbelastingen (ALL) kan de belastingplichtige binnen twee maanden na dagtekening van de voor bezwaar vatbare beschikking een bezwaar indienen bij de Inspecteur. Belanghebbende heeft de bezwaarschriften na die termijn en dus te laat ingediend.

De gemachtigde van belanghebbende heeft ter zitting aangevoerd dat men, toen de aanslagen in 2012 werden opgelegd, contact heeft gezocht met de belastingdienst en in overleg is getreden. Hij was toentertijd zelf nog niet betrokken bij belanghebbende, maar naar hij begreep is het overleg stil komen te vallen door het overlijden van de medewerker van de belastingdienst. Pas in 2016 is een vervolg gegeven aan het overleg en toen is de gemachtigde erbij betrokken geraakt. Volgens belanghebbende is er dus wel degelijk na het opleggen van de aanslagen bezwaar gemaakt, maar is dat enkel niet schriftelijk gebeurd. Het had de belastingdienst gesierd om belanghebbende te wijzen op het feit dat schriftelijk bezwaar gemaakt moest worden.

Het Gerecht stelt voorop dat een rechtsgeldig bezwaar schriftelijk moet worden ingediend. Dit blijkt uit artikel 29, lid 1 ALL waarin gesproken wordt over het indienen van een bezwaarschrift. Deze eis draagt ertoe bij bewijsrechtelijke discussies te vermijden (vergelijk Hoge Raad 26 maart 2010, nr. 09/01089, ECLI:NL:HR:2010:BL8875). Het voorgaande neemt naar het oordeel van het Gerecht niet weg dat, in het geval mondeling bezwaar wordt gemaakt, een behoorlijke taakvervulling van de Inspecteur met zich meebrengt dat deze de belastingplichtige erop wijst dat een rechtsgeldig bezwaar slechts schriftelijk kan worden ingediend. Als dit niet gebeurt dan kan dat ertoe leiden dat de niet-ontvankelijkheid van het bezwaar achterwege moet blijven. Naar het Gerecht begrijpt stelt belanghebbende zich op het standpunt dat deze situatie zich hier voordoet. Het Gerecht overweegt hierover als volgt.

Bij een situatie zoals hiervoor geschetst kan het Gerecht slechts overgaan tot ontvankelijkverklaring van het bezwaarschrift indien de mondelinge bezwaren gemaakt zijn binnen 2 maanden na dagtekening van de aanslagen. Naar het oordeel van het Gerecht heeft belanghebbende niet gesteld, noch aannemelijk gemaakt, noch een begin van bewijs geleverd dat zij binnen 2 maanden na dagtekening van de aanslagen contact heeft opgenomen met de fiscus en mondeling haar bezwaren tegen de aanslagen heeft geuit. Belanghebbendes opmerkingen daarover zijn daarvoor te vaag en te algemeen van aard. De stelling dat men na het opleggen van de aanslagen contact heeft opgenomen met de fiscus biedt onvoldoende steun voor het standpunt dat dat ook binnen 2 maanden na dagtekening van de aanslagen gebeurd is. Ook overigens bieden de stukken hiervoor geen enkel aanknopingspunt. Gelet hierop leidt het standpunt van belanghebbende niet tot ontvankelijkheid van het bezwaar.

Belanghebbende heeft overigens geen argumenten aangevoerd die ertoe zouden moeten leiden dat de termijnoverschrijding verschoonbaar moet worden geacht. Derhalve dienen de bezwaarschriften niet ontvankelijk te worden verklaard. Aan een inhoudelijke behandeling van de zaken komt het Gerecht niet toe. De Inspecteur heeft de bezwaarschriften ontvankelijk geacht. In zoverre is het beroep gegrond.

Nu het beroep gegrond is dient de Inspecteur, gelet op het bepaalde in artikel 18, lid 5 van de Landsverordening Beroep in belastingzaken, het door belanghebbende betaalde griffierecht te vergoeden.