Gerecht in Eerste Aanleg van Aruba, 23-05-2017, ECLI:NL:OGEAA:2017:405, EJ nr. 2098 van 2016

Gezag

Zoals het gerecht reeds in haar tussenbeschikking van 6 december 2016 heeft overwogen kan de tot het gezag bevoegde vader die nimmer het gezag gezamenlijk met de moeder heeft uitgeoefend, op grond van artikel 1:253c van het Burgerlijk Wetboek van Aruba (hierna: BWA), de rechter verzoeken om hem in plaats van de moeder met het gezag over het kind te belasten. Uit de jurisprudentie (vgl. HR 27 mei 2005, NJ 2005, 485) volgt dat dit artikel in overeenstemming met artikel 6 lid 1 EVRM aldus moet worden uitgelegd, dat de vader niet alleen om toekenning van eenhoofdig, maar ook van gezamenlijk gezag over het kind kan verzoeken, en dat art. 1:253e BW aldus moet worden uitgelegd dat, indien het verzoek van de vader ingevolge art. 1:253c lid 1 BW tot toekenning van gezamenlijk gezag over het kind wordt ingewilligd, dit tot gevolg heeft dat, indien de moeder het gezag tot dusverre alleen uitoefende, zij dit voortaan gezamenlijk met de vader uitoefent.

Indien het verzoek ertoe strekt de ouders met het gezamenlijk gezag te belasten en de andere ouder met gezamenlijk gezag niet instemt, wordt het verzoek slechts afgewezen indien de rechter dit in het belang van het kind wenselijk oordeelt (lid 2).

De omstandigheid dat de moeder bang is dat de vader, bij het toekennen van gezamenlijk gezag, geen toestemming zal geven om met de minderjarige naar het buitenland te reizen, levert geen grond op om het verzoek af te wijzen. Zoals reeds in punt 2.2 overwogen, veronderstelt gezamenlijk gezag dat er tussen de ouders overleg kan worden gevoerd over hun kinderen en dat zij beslissingen van enig belang over hun kinderen in gezamenlijk overleg kunnen nemen, althans, in staat zijn afspraken te maken over situaties die zich rond de kinderen kunnen voordoen, zodanig dat de kinderen niet klem of verloren raken tussen de ouders. In dat verband overweegt het gerecht als volgt.

Uit onderzoek van de Voogdijraad en hetgeen ter zitting is besproken is gebleken dat de ouders op een adequate wijze met elkaar communiceren omtrent aangelegenheden die de minderjarige aangaan. Verder is niet gebleken dat er een onaanvaardbare risico bestaat dat de minderjarige klem of verloren zal raken indien de ouders het gezag gezamenlijk uitoefenen. Gelet hierop acht het gerecht partijen geschikt en in staat de minderjarige naar behoren te verzorgen en op te voeden. Voorts worden zij in staat geacht om zodanig met elkaar te communiceren dat zij tot onderlinge afspraken kunnen komen over de situaties die zich rond de minderjarige kunnen voordoen. Van partijen mag verwacht worden dat zij zich daarvoor zullen inzetten en het gerecht acht hen daartoe in staat. Onder deze omstandigheden is het gerecht van oordeel dat het in het belang van de minderjarige is dat beide ouders worden belast met het gezag over hem.

Omgang