Gerecht in Eerste Aanleg van Aruba, 24-05-2017, ECLI:NL:OGEAA:2017:395, A.R. no. 2689 van 2014

Bij tussenvonnis van 20 januari 2016 (hierna: het tussenvonnis) heeft het gerecht overwogen dat de vordering van CWT voor zover die ziet op de declaraties tot en met het jaar 2008 is verjaard en dat CWT de verjaring ten aanzien van de declaraties uit het jaar 2009 tijdig heeft gestuit middels de brief zijdens CWT d.d. 25 november 2009. Het gerecht heeft geconstateerd dat in r.o. 4.5 en 4.6 van het tussenvonnis enkele keren sprake is van een kennelijke verschrijving, daar waar 25 november 2011 in plaats van 25 november 2009 staat vermeld. Het gerecht komt in zoverre terug op het tussenvonnis en overweegt dat daar waar 25 november 1011 vermeld staat, 25 november 2009 gelezen dient te worden.

Het Land werd in het tussenvonnis in de gelegenheid gesteld om bij akte uitsluitend ten aanzien van de facturen die dateren uit 2009 en waarvan thans nog door CWT betaling wordt gevorderd zijn (eventuele) verweer voor wat betreft het in rekening gebrachte BBO percentage en voor wat betreft zijn verweer dat een deel van de in geding zijnde declaraties middels verrekening zijn voldaan, nader te onderbouwen, en dat CWT daarop zou kunnen reageren. Daarbij werd overwogen dat partijen zich in hun aktes dienden te beperken tot die twee punten. Partijen hebben zich in hun aktes niet beperkt tot voornoemde twee punten. Het gerecht ziet in hetgeen partijen verder hebben aangevoerd geen aanleiding om terug te komen op hetgeen in het tussenvonnis is overwogen.

Het gerecht overweegt ter nadere motivering in aanvulling op hetgeen het gerecht in het tussenvonnis heeft overwogen nog wel het volgende:

Het Land heeft naar aanleiding van het tussenvonnis bij akte(s) geen (nader) verweer gevoerd ten aanzien van het door CWT gehanteerde BBO-percentage van 3.1%. Het gerecht gaat er bij gebreke van een (voldoende onderbouwd) verweer dan ook vanuit dat CWT gerechtigd was dit percentage in rekening te brengen.

Voor wat betreft het verweer van het Land met betrekking tot de declaraties uit 2009 overweegt het gerecht naar aanleiding van de door partijen genomen aktes nader als volgt. Het Land heeft bij akte d.d. 24 augustus 2016 zonder nadere toelichting een brief overgelegd van de directie Financiën van 19 augustus 2016, met als bijlage een overzicht van declaraties waarvan volgens het Land betaling is geschied middels verrekening dan wel afdracht ex artikel 10 Landsverordening directe belastingen dan wel betaling per bank (hierna: het overzicht van het Land). CWT heeft de verrekeningen genoemd in het overzicht van het Land in de kolom “verrekening debiteur-crediteur” (ad Afl. 32.337,11) gemotiveerd betwist. Het gerecht zal het verweer van het Land ten aanzien van deze post “verrekening debiteur-crediteur” zoals opgenomen in het overzicht van het Land passeren bij gebrek aan voldoende onderbouwing. Het Land zal veroordeeld worden dit bedrag aan CWT te betalen.

CWT heeft de in het overzicht van het Land opgenomen betalingen door het Land middels afdrachten ex artikel 10 Landsverordening directe belastingen (ad in totaal Afl. 367.899,64) en middels bankbetalingen (ad Afl. 3.461,52) erkend. Echter, ziet het overzicht van het Land volgens CWT deels op oudere facturen en ontbreken er facturen uit 2009 tot een bedrag van Afl. 112.727,03. CWT heeft die ontbrekende facturen bij akte in het geding gebracht.

Het door CWT bij verzoekschrift gevorderde bedrag volgt uit de lijsten “Grootboek Debiteuren (610), zoals overgelegd als bijlage BB en CC bij een brief gedateerd 9 november 2010 van CWT aan de Raad van Toezicht Advocatuur, overgelegd als productie A map 1 bij inleidend verzoekschrift (hierna: de debiteurenlijst). Daaruit valt op te maken dat een deel van de in het overzicht van het Land vermelde betalingen al is verdisconteerd in de debiteurenlijst en niet wordt gevorderd.

De in het overzicht van het Land weergegeven betalingen betreffen deels andere bedragen dan de gevorderde declaratiebedragen die voorkomen op de debiteurenlijst. Mogelijk bestaat dit verschil uit een lager gehanteerd BBO-percentage (3% in plaats van 3.1%). Het gerecht zal uitgaan van de declaratiebedragen zoals voorkomende op de debiteurenlijst, aangezien het Land niet heeft onderbouwd om welke reden van de door het Land verwerkte lagere bedragen uitgegaan dient te worden, waarbij, zoals hiervoor in r.o. 2.4 is overwogen, bij gebreke van een voldoende onderbouwd verweer ervan uitgegaan wordt dat CWT 3,1% BBO-percentage in rekening kon brengen. Een vergelijking van de debiteurenlijst met het overzicht van het Land leidt tot het volgende verschil in declaratiebedragen:

96 Afl. 6.725,35 Afl. 6.718,82 Afl. 6,53

98 Afl. 3.883,65 Afl. 3.879,89 Afl. 3,76

97 Afl. 4.009,94 Afl. 4.006,05 Afl. 3,89

95 Afl. 4.606,26 Afl. 4.601,79 Afl. 4,47

Het Land is het verschil, bedragende Afl. 140,61 nog verschuldigd aan CWT. Daarnaast zal het Land veroordeeld worden om het in r.o. 2.5 vermelde bedrag van Afl. 32.337,11, alsmede de “ontbrekende declaraties” ad Afl. 112.727,03, waartegen geen inhoudelijk verweer is gevoerd door het Land, aan CWT te voldoen. In totaal zal dan ook een bedrag van Afl. 145.204,75 worden toegewezen, te vermeerderen met de gevorderde wettelijke rente.

Nu partijen over en weer gedeeltelijk in het (on)gelijk zijn gesteld, zullen de proceskosten worden gecompenseerd, in die zin dat iedere partij de eigen kosten draagt.