Centrale Raad van Beroep, 17-05-2017, ECLI:NL:CRVB:2017:1821, 16/1983 ZW

1.1.

1.2.

1.3.

Op 12 maart 2014 heeft appellant zich ziek gemeld. Op 24 maart 2014 heeft appellant het spreekuur bezocht van een verzekeringsarts van het Uwv. Deze arts heeft geconcludeerd dat appellant op de datum van zijn ziekmelding niet verzekerd was voor de Ziektewet (ZW). Bij besluit van 24 maart 2014 heeft het Uwv appellant een ZW-uitkering ontzegd. Bij besluit van 9 april 2014 heeft het Uwv de WW-uitkering van appellant met ingang van 21 oktober 2013 ingetrokken.

1.4.

Bij besluit van 9 juli 2014 (bestreden besluit) heeft het Uwv het bezwaar van appellant tegen de besluiten van 24 maart 2014 en 9 april 2014 ongegrond verklaard. Aan dit besluit is ten grondslag gelegd een rapport van een verzekeringsarts bezwaar en beroep van 9 juli 2014.

3.1.

3.2.

Het Uwv heeft verzocht de aangevallen uitspraak te bevestigen.

4.2.

Volgens vaste rechtspraak kan aan het begrip ‘beschikbaar om arbeid te aanvaarden’ geen normering worden ontleend met betrekking tot de omvang van die beschikbaarheid of met betrekking tot de plaats en de aard van die arbeid op de arbeidsmarkt (zie bijvoorbeeld de uitspraak van de Raad van 19 februari 2014, ECLI:NL:CRVB:2014:513). Het begrip geeft een feitelijke toestand weer waarin de werknemer verkeert.

4.3.

Het Uwv heeft de WW-uitkering van appellant met ingang van 21 oktober 2013 ingetrokken op de grond dat appellant niet beschikbaar was om arbeid te aanvaarden. Dit betekent dat het Uwv ten onrechte toepassing heeft gegeven aan artikel 22a van de WW, in plaats van aan de artikelen 16 en 20 van de WW. Het bestreden besluit berust in zoverre op een onjuiste wettelijke grondslag.

4.4.

Het Uwv heeft zich terecht op het standpunt heeft gesteld dat appellant vanaf 21 oktober 2013 tot 29 december 2013 (het einde van de maximale looptijd van zijn WW-recht) niet beschikbaar was om arbeid te aanvaarden. Appellant heeft ter zitting ook niet betwist dat hij vanaf 21 oktober 2013 niet beschikbaar was voor de arbeidsmarkt. Appellant voldeed daarom niet aan de in artikel 16, eerste lid, onder b, van de WW gestelde voorwaarde.

4.5.

Uit 4.1 tot en met 4.4 volgt dat het bestreden besluit berust op een onjuiste wettelijke grondslag. Dit gebrek zal met toepassing van artikel 6:22 van de Algemene wet bestuursrecht worden gepasseerd, omdat appellant hierdoor niet is benadeeld. Het Uwv heeft terecht, zij het op een andere grond, besloten dat appellant vanaf 21 oktober 2013 niet langer werkloos was in de zin van de WW en de WW-uitkering van appellant met ingang van die datum ingetrokken.

4.6.

Hieruit volgt dat appellant, gelet op artikel 7 van de ZW, na 21 oktober 2013 niet meer verzekerd was voor de ZW. De ziekmelding vond plaats na het einde van de verzekering. Artikel 46, eerste lid, van de ZW bepaalt, voor zover hier van belang, dat degene die binnen vier weken na het einde van zijn verzekering ongeschikt tot werken wordt, tegenover het Uwv aanspraak heeft op ziekengeld alsof hij verzekerd was gebleven. De ziekmelding van appellant op 12 maart 2014 valt daarom niet onder de nawerking op grond van artikel 46 van de ZW.

4.7.

De stelling dat appellant vóór 21 oktober 2013 arbeidsongeschikt is geworden, vanwege zijn ernstige verslavingsproblematiek, heeft appellant niet met objectiveerbare medische gegevens onderbouwd. Appellant heeft hiertoe in hoger beroep geen nieuwe medische stukken ingebracht. Ook heeft hij niet aannemelijk gemaakt dat het oordeel van de rechtbank niet juist is. De rechtbank heeft terecht, onder verwijzing naar de in haar uitspraak genoemde vaste rechtspraak, geoordeeld dat niet is gebleken dat tijdens de verzekerde periode bij appellant sprake was van ziekte of gebrek. Het Uwv heeft terecht de aanvraag om ziekengeld van appellant afgewezen.

4.8.

Het hoger beroep slaagt niet. De aangevallen uitspraak wordt bevestigd.

4.9.

Nu het bestreden besluit in stand blijft, is er geen aanleiding voor een schadevergoeding. Het verzoek om het Uwv te veroordelen tot vergoeding van wettelijke rente zal daarom worden afgewezen.